Ouders klagen over hoe kinderen hun vrije tijd doorbrengen. Dat is van alle jaren. Veel ouders vinden dat gamen maar niks. Zou dat anders zijn als hun kind niet tegen ‘de computer’ zou spelen, maar met andere gamers van over de hele wereld? Waarom was dat leuk toen het vroeger een ‘penvriendin’ heette en zou het niet leuk zijn als dat nu een ‘gamevriend’ is? Bovendien, je gelooft het niet, praten de spelers in de kantlijn van veel games ook nog met elkaar. In het Engels (en rare afko’s). Dus ze steken er ook nog wat van op?
Je snapt het al: die Japanners, Chinezen en Amerikanen willen alleen gamen tegen een stel Friezen als die hun internetsnelheid op orde hebben. Via FttH, zoals ze glasvezel daar noemen.
Op de hoogte blijven? Meld je aan voor de nieuwsbrief; Ja ik wil glasvezel!